Hoi hoi.
Oké. Mijn eerste poging tot het maken van een blog is compleet mislukt. Maanden heb ik er niet op gepost. Waarom niet?
To be Honest. Ik weet het zelf niet.
Ik heb besloten opnieuw te gaan beginnen, en een volledig nieuw soort blog te gaan beginnen.
Mijn leven is soms een grote troep, en ik loop rond met gevoelens die ik heel slecht kan uiten. Ik kan die gevoelens alleen maar opschrijven.
Dus zoals mijn blognaam al zegt, op deze blog ga ik mijn gevoelens opschrijven, 'writing down my feelings' dus. Hopelijk helpt dit mij ook een beetje met het verwerken van gevoelens.
Laat ik dan maar gelijk even wat vertellen.
Vorige week zaterdag ben ik voor het eerst in mijn leven verhuisd. Mijn ouders zijn gescheiden, en ik. mijn moeder en mijn zusje moesten dus verhuizen. Ik ben helemaal in love met mijn nieuwe slaapkamer. Maar kan nog niet echt wennen in dit huis. Ik slaap erg laat, door al die nieuwe geluiden die ik in dit huis, en buiten hoor. Ik heb 2 katten, en ook hun kunnen nog niet echt wennen in dit huis. wat voor mij het zwaarste is, is het feit dat ik niet meer 2 minuten bij mijn beste vriendin vandaan woon. Ik heb echt helemaal niemand in deze buurt, en voel me dan ook best eenzaam. Ik ben super slecht in vrienden maken, ik houd niet van praten, ben anders, en ben niet bepaald de knapste, waardoor ook niet echt superveel mensen met mij praten. Mijn zusje haar beste vriendin woont nu dan wel iets van 3 minuten bij ons vandaan, dat vind ik super fijn voor haar. Maarja, ik heb niemand. Vandaar dat ik heel erg veel praten met mijn online vrienden, en niet echt superveel buiten kom ofzo. Ik weet, het is nog amper een week sinds de verhuizing, en alles kan nog veranderen. Toch was het prettiger geweest als ik al iemand in deze nieuwe wijk kende.
Wel een voordeel is, is dat ik maak iets van 5 minuten van school woon.... aka iets langer slapen, later naar school kunnen gaan, sneller thuis. Yay. Best wel heel erg prettig.
het leven gaat door, en het leven wordt steeds moeilijker.
It's all part of growing up.
